Информационно-аналитический сайт для женщин Женский портал, женский журнал, консультации специалистов

8 марта: вспоминаем выдающихся славянских женщин

Комментарии 1

Защита от автоматических сообщений

Надоело вводить проверочный код?

Зарегистрируйтесь
  • Настасья Бардиян

    Прекрасные женщины! Действительно, как жаль, что о судьбах многих выдающихся славянских женщин я узнаю впервые, хотя смотрела когда-то передачи о некоторых из них. К слову, моя мама по национальности русская, но она вот уже более 30 лет живет и работает в Беларуси, обожает белорусский язык, постоянно читает белорусскую литературу, восхищается многими нашими поэтами и прозаиками и, самое главное, нашими женщинами! И мне, белоруске, это вдвойне приятно и особенно гордо за нашу нацию. Я от лица редакции поздравляю всех читательниц портала Femina.by с 8 марта замечательными стихами белорусских поэтов :-)))

    Жанчына – сасуд бяз дна...
    Дакладней – Сусвет сусветаў.
    Сам Бог у яго віна
    наліў, каб натхняць паэтаў.

    Заблудзяцца ночы ў днях
    у пошуках апахмелкі...
    Жанчына – сасуд бяз дна
    для тых, хто душою нямелкі.

    Камусьці – фрагмент рабра,
    узноўлены для Адама...
    А мне – акіян святла –
    Каханая, Муза, Мама.

    (Эдуард Акулін)

    ***
    Ёсць звон ручая, ёсць свежасць рос,
    ёсць веліч вяршыні горнай.
    I ёсць яшчэ адно з дзівос,
    гэта — жаночая гордасць.

    Яна — не прыхамаць, не капрыз,
    не д'ябальская забава.
    Глянуць адчужана зверху ўніз —
    святое жаночае права.

    Ёсць нешта ў ёй ад гор і зор.
    Ды ўсё-ткі зямны яшчэ болей
    позірк яе, яе дакор —
    аснова зямной любові.

    Ёсць ветра бег, ёсць каханне наспех,
    смех, грубы ў сваёй прыроднасці...
    Самы вялікі мужчынскі наш грэх —
    грэх супраць ясаночай гордасці.

    (Анатоль Вярцінскі)

    ***

    Жанчыны ўмеюць чакаць,
    Жанчыны ўмеюць кахаць,
    Многае ўмеюць жанчыны.
    Пяшчотны іх шчэбет птушыны,
    Што чуць пашчасціла мне,
    I вас няхай не міне.
    He трэба жанчыну гнявіць,
    Жанчыну трэба любіць,
    Любіць аддана і смела,
    Каб музыка ў свеце гучэла,
    Што ачышчае наш дух,
    Якая толькі на двух.
    Перад жанчынай, як сыч,
    He будзь. He стагні і не хныч,
    Калі ты сапраўдны мужчына.
    Як нават жыццё запярчыла —
    Ёй не заменяць казкі
    Тваёй пяшчоты і ласкі.
    Жаночых надзей не руйнуй.
    Жанчыну раўнуй не раўнуй —
    Сама ва ўсім разбярэцца.
    Глядзі, як шчасліва смяецца
    Жанчына. I здзіўлены свет
    Зайздросна глядзіць ёй услед.
    Прайшла, апякла і растала,
    I сумна навокал стала,
    Сіроча ў свеце зусім.
    З жанчынамі свет не старэе,
    Ён маладзее, дабрэе,
    I, ўрэшце, нас дорыць ім.
    I мы іх любім і любім,
    За што — пра гэта не трубім,
    Між іншым навошта трубіць?
    Жанчыну трэба любіць,
    Любіць аддана і смела,
    Каб музыка ў свеце гучэла,
    Што ачышчае наш дух,
    Якая толькі на двух!

    (Анатоль Грачанікаў)